در قبایل عرب همواره جنگ بود،اما مکه،زمین حرام بود و

                            چهار ماه رجب،ذی القعده،ذی الحجه و محرم،زمان حرام،

                       یعنی که جنگ در ان حرام است. دو قبیله که با هم می جنگیدند،

                            تا وارد ماه حرام می شدند،جنگ را موقتا تعطیل می کردند،

                      اما برای انکه اعلام کنند که: در حال جنگند و این ارامش از سازش

                     نیست،ماه حرام رسیده است و چون بگذرد،جنگ ادامه خواهد یافت،

               سنت بود که بر قبه ی خیمه ی فرمانده ی قبیله،پرچم سرخی بر می افراشتند

                     تا دوستان،دشمنان و مردم،همه بدانند که: جنگ پایان نیافته است.

 

                    ان ها که به کربلا می روند،میبینند که جنگ با پیروزی یزید پایان گرفته

                               و بر صحنه ی جنگ،ارامش مرگ سایه افکنده است.

                    اما میبینند که بر قبه ی ارامگاه حسین،پرچم سرخی در اهتزاز است.

 

                        بگذار این سال های حرام بگذرد...!

 

                           تسلیت نوشت : استاد از بین ما رفت ...

                                     یا ایتها النفس المطمئنه

                                           ارجعی الی ربک

                                           راضیه مرضیه ...